"Αλδεβαράν" του Παύλου Μάτεσι

Μια γλυκόπικρη ιστορία μάς προσφέρει με το "Αλδεβαράν" ο Παύλος Μάτεσις. 

Η περίπτωση του τριανταπεντάχρονου πρωταγωνιστή, του Ερμή, είναι η κλασική περίπτωση νεοέλληνα που ζει το παρόν με ζωώδη τρόπο χωρίς λοιπά στηρίγματα: χρηματιστής, άθεος, χωρίς φίλους και οικογένεια, με διάφορες γυναίκες να περιφέρονται δορυφορικά στη ζωή του.  Ασυνείδητα όμως περιμένει κάτι: "και σχεδόν προσδοκούσε (...) να του φέρει ο ταχυδρόμος (...) κάτι που θα του άλλαζε τη ζωή".  Αυτό το "κάτι" έρχεται με τη μορφή ενός νέου ανθρώπου, του Μύρτου, που εισβάλλει στην καθημερινότητά του για να φύγει όσο απότομα εμφανίστηκε.  Από κει και στο εξής όλα αλλάζουν...

Η ιστορία πλέκεται με βάση το μύθο του αστεριού Αλδεβαράν στα αραβικά, Λαμπαδία στα ελληνικά.  Διαβάζω στο οπισθόφυλλο:

Αλδεβαράν ονόμασαν οι ΄Αραβες τον πλέον λαμπερό αστέρα στον αστερισμό του Ταύρου.  Κάποιος πίστεψε πως ο έρωτας θα τον ανεβάσει εκεί πάνω, όμως γκρεμίστηκε επειδή κάποιος άλλος δεν ακολούθησε και μένει στη γη φυλακισμένος (...) σε ενοχές και τύψεις, ερήμην του ένοχος.

Ο Μύρτος είναι εκείνος που πιστεύει πως ο έρωτας θα τον ανεβάσει στον Αλδεβαράν αλλά τελικά "γκρεμίζεται" όταν ο Ερμής δεν τον ακολουθεί.  Ο Ερμής δεν απορρίπτει το Μύρτο ηθελημένα, δεν γνωρίζει καν για τα αισθήματά του.  Λόγω του τρόπου ζωής και σκέψης του, οι "κεραίες" του έχουν ατονίσει και δεν μπορούν να διακρίνουν τι κρύβεται πίσω από τον περίεργο ψυχισμό του Μύρτου.  Όλα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν μετά το χαμό του φίλου του.  Ο Ερμής προσπαθεί να βρει τον εαυτό του, την ταυτότητά του και κόβει ό,τι τον ενώνει με το παρελθόν.  Οι τύψεις, οι ενοχές και τα ταμπού του σταδιακά υποχωρούν.  

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο όνειρο που βλέπει ο Ερμής (σελίδες 81 έως αρχή 84).  Είναι ουσιαστικά ένα πεζογραφικό ποίημα αφιερωμένο στον έρωτα και το θάνατο. 

Το μυθιστόρημα πρωτοεκδόθηκε το 2007 από τις εκδόσεις Καστανιώτη.